İçerik: Olija, Unutulmaz Bir Macera Oyunu
Olija, Unutulmaz Bir Macera Oyunu: Karanlık, gizemli dünyaları keşfetmekle ilgili birçok harika 2D aksiyon oyunu var. Hollow Knight, Dead Cells veya Castlevania’dan ilham alan herhangi bir şeyi düşünün. Benzer temaların yanı sıra, bu oyunların ortak bir yönü daha vardır: neredeyse her zaman inanılmaz derecede zordur. Olija farklı bir yöne gider. Hala savaşacak dehşet ve ortaya çıkarılacak sırlarla dolu bir dünyada geçmektedir ve birçok ilginç silahla hızlı tempolu aksiyona sahiptir. Ama aynı zamanda çok daha ulaşılabilir. Ben buna kolay demezdim ama sinir bozucu olmasa da tatmin edici. Tüm stres olmadan aynı unutulmaz titreşimi elde edersiniz.
Olija’da, gemisi Terraphage denen dünyanın inanılmaz derecede lanetli bir yerinde düşen Faraday adında bir adamı oynuyorsunuz. İki ana hedefi var: kazazedeleri kurtarmak ve eve geri dönmek. Terraphage bir dizi adadan oluşur ve oyun çoğunlukla hayatta kalanları bulmak ve daha fazla adayı keşfetmenize izin veren haritalar ve anahtarlar toplamak için her birine seyahat etmeyi içerir. Daha fazla insanı kurtardıkça büyüyen küçük bir kasaba bile inşa edeceksiniz.
Olija’nın hareketindeki ana değişiklik, etrafta dolaşmanızı sağlayan sihirli bir zıpkın; basitçe onu bir şeye atarsınız ve bulunduğu yere ışınlanabilirsiniz. Bunu, kırık köprülerden geçmek veya uzaktaki bir düşmana yıkıcı bir saldırı yapmak için kullanabilirsiniz. Yan kaydırma hareketi akıcıdır, ancak mızrağın her vuruşuyla üzücü bir kan fışkırmasıyla sonuçlanan hoş bir ağırlığı vardır. Ayrıca bıçak ve av tüfeği gibi ikincil silahların kilidini açarken işleri karıştırabilirsiniz.
Sıradan düşmanların çoğu özellikle sert değiller, bu yüzden ölümsüz işçi orduları veya tek gözlü canavarlar arasında yolumu kesmekte gerçekten hiç zorlanmadım. Ancak hızlı aksiyon ve tatmin edici silah, hala eğlenceli olduğu anlamına geliyordu. Patronlara vurduğunuzda bu zorluk seviyesi önemli ölçüde artar; bazen keskin bir zorluk artışı gibi hissedebilir. Ancak çoğu durumda birkaç ölümle sonuçlanan kalıpları öğrendiğimde, hiçbir sorun yaşamadım.
Bunların hepsi Olija’yı oldukça standart bir aksiyon oyunu gibi gösterebilir, ancak çalışmasını sağlayan şeyin bir kısmı vibe’dir. Dünya, Lovecraft tarzı antik terörlerle Japon folkloru arasında bir haç gibidir ve – diyalog asgari düzeyde olmasına rağmen – ilginç karakterlerle doludur. Benim favorim rastgele ortaya çıkan, “yalnız bir ağaç” için müzik çalmak gibi şeyler yapan bir müzisyen, ama aynı zamanda sizi sessizce gitmeniz gereken yere götüren kayıkçıyı da seviyorum. Tek takas, Olija’nın benzer oyunlara kıyasla ölçeğinin daha küçük olmasıdır; Dead Cells gibi bir şeyi yenmek kadar uzun sürmez ve aynı türden tekrar oynanabilirliğe sahip değildir.
Geliştiriciler, gerçekten inanılmaz sahneler oluşturmak için tanıdık yana kaydırma formatını kullanabildiler. Bir mağaradan zombi benzeri yaratıklar size kilitlenirken korkunç bir kaçış ve tamamen karanlıkta çığlık atan dehşetle savaşmanız gereken başka bir sahne var. Belki de en sevdiğim, nihai amacın bölgenin kraliçesine bir çiçek teslim etmek olduğu gizli bir görevdir. Olija, karanlığı keşfetmekle ilgili bir oyun olmasına rağmen, bol miktarda sıcaklığa da sahiptir. Bir zindanda kavga ettikten sonra kasabaya dönmenin rahatlığını sevdim.